Tiyatro Oyunu Hiç Kimse! Kimseyle yakınlık kuramayan, bütün çabalarına rağmen sosyal hayata giremeyen 45 yaşındaki Erkut; kendi kendisiyle kavgasını bitirememektedir. Aile, toplum, devlet ve tanrı inancını sorgulayan Erkut, bir klinikte tedavi görmektedir. Doktoru Zeynep Hanım’ın çabalarına rağmen umutsuzluğa yenik düşer. Varlık ve hiçlik arasında sıkışan Erkut, hayatını sonlandırmak istemektedir.

İbrahim ve Filiz aynı tiyatroda oyuncu olarak çalışan evli bir çifttir. Tiyatro oyunlarının olmadığı bir pazar günü pazar keyfi yapmaya karar verirler. Ancak onların pazar zannetikleri gün pazar günü değildir…
Pazar keyfi adlı oyunun içeriğine bütünsel olarak baktığımızda deneysel bir örgüyle donatılmış olduğunu görürüz.

Yeni Oyun Öteki İnsanYönetmen ve Kadro Değişikliği ile Yeniden Sahneleniyoruz.Geçmişin yüklerinden paralize olup şimdinin tehdit edici bellek yitimine teslim olmuş ve bu zaman dilimine sıkışıp kalmış iki insan… Bir kadın ve bir erkek…Yaşadığımız modern çağda hangimiz yüzleşme cesareti gösteriyor balçığa batmış hayatıyla?

1990’lı yıllar önemli siyasal ve toplumsal olayların yaşandığı yıllardır. Bir yandan kapitalizm günlük yaşantımızdaki etkisini arttırarak hissettirmekte, kendi kadın ve erkeğini yaratmakta; diğer yandan da arkası kesilmeyen terör olayları, faili meçhul cinayetler ve katliamlarla toplum durmaksızın gerilmektedir. 17 Ağustos 1999 Depremiyle de bu gerilim zirveye ulaşır. Depremle Marmara Bölgesi öyle şiddetli sarsılmıştır ki, bıraktığı acılar

Para sorunsalı ve birçok değerin hayattan sürülmüşlüğünü deneyimleyen insanoğlunun sıkışmışlığı aile ve toplum yapısında birçok etkiler bırakmaya devam edecektir.
İşçi olarak yaşayan Boris ve Nadya yoğun mesai gerektiren bir işte çalışmaktadırlar. Hiç bir lüksü olmayan çift az miktarda para biriktirmiştir.